Charakterystyka

CHARAKTERYSTYKA POSTACI - KOMPOZYCJA

1.Przedstawienie (prezentacja) postaci (jak się nazywa, kim jest, skąd pochodzi, czym się zajmuje).

2.Wygląd zewnętrzny (wzrost, postura, kolor włosów, oczu).

3.Cechy charakteru wraz z przykładami lub motywacją czynów.

4.Zainteresowania, zdolności, poglądy.

5.Stosunek do innych ludzi.

6.Ocena postaci.

RODZAJE CHARAKTERYSTYK:

-Indywidualna – opisujemy jedną osobę
-Zbiorowa – opisujemy grupę ludzi, jakieś środowisko
-Porównawcza – porównujemy osoby lub grupy osób
-Autocharakterystyka – opis własnej osoby

NAJCZĘŚCIEJ POPEŁNIANE BŁĘDY:

-Opowiadanie o losach bohatera zamiast jego opisywania.
-Ograniczenie charakterystyki do opisu zewnętrznego postaci.
-Mieszanie w jednym zdaniu cech wyglądu i charakteru, np. „Była trochę otyła, miła i pracowita”.
-Niepopieranie cech postaci przejawami zachowań.
-Brak podsumowania w formie oceny lub ocena zredukowana do konwencjonalnego zdania, np.: „Myślę, że ta postać zasługuje na to, żebyśmy ją naśladowali”.
-Budowanie dużej liczby zdań z orzeczeniem imiennym (monotonia i błąd powtórzenia), np.: „Magdalena była lekarką”.

PRZYKŁADOWA CHARAKTERYSTYKA (Charakterystyka Gargamela) - na wesoło

W każdej bajce występuje dobro i zło. Gargamel to przedstawiciel zła. Kim on jest? Gargamel jest głównym bohaterem bajki pt. "Smerfy". Jest on jedyną postacią ludzką w niej występującą. Bohater ten to "czarny charakter", który jednak pod wpływem wielu wydarzeń, przeżyć zmienia swój stosunek do Smerfów.

Papcio Gargamel (tak go nazywa najmłodsza ze Smerfów - Sasetka) lata młodości ma już dawno za sobą. Trudno powiedzieć ile dokładnie ma lat, jednak po zmarszczkach i okrągłej pustce na samym czubku głowy, śmiem zaryzykować, że około 55. Jego wiek zdradza również styl chodzenia - włóczy za sobą nogi, jakby miał lat co najmniej 70. Poza tym Gargamel jest osobą bardzo niską. Urósł zaledwie jakieś półtora metra, gdyż w porównaniu ze Smerfami jest niewiele większy. Nogi ma jak dwa wytrzepane papierosy. Na twarzy z kolei - a dokładnie na nosie - urósł mu olbrzymi pieprzyk. Jego usta są bardzo wąskie i małe, aż trudno uwierzyć, ze on coś przez nie mówi, a koloru oczu niestety, nie pamiętam.

Jak wcześniej napisałam, Gargamel jest bohaterem niejednoznacznym. W bajce jest czarną postacią, która jednak gdzieś na samym dnie serca kryje litość i miłość.
Bohater ten od dziecka (tak mi się wydaje) nienawidzi Smerfów. Jedynym słusznym wytłumaczeniem jego zachowania musi być fakt, że nasz Gargamel musi być strasznie głodny. "Nie ma to jak dobre mięso" - mówi moja babcia - a on uparł się na te Smerfy. Jest zawzięty, uparty, czasem nawet okrutny w stosunku do małych, niebieskich ludzików.
Papcio Gargamel jest przy tym bardzo samotny. Oprócz kota nie posiada nikogo. Wśród Smerfów traktowany jest jak najgorsza rzecz, jaka się mogła im przytrafić, najgorszy wróg - przecież chce ich zjeść.. Tylko jedna, mała, biedna, bezbronna Sasetka kocha Papcia Gargamela i potrafi w nim obudzić miłość. Gargamel nie ma przyjaciół, może dlatego, że w tym utworze nie występują inne istoty ludzkie.

Dla mnie Gargamel jest bohaterem bardzo śmiesznym, któremu należy się pochwała. W pewien sposób ubarwia bajkę, dodając jej humoru i dynamizując akcję. Życie Smerfów byłoby bez niego bardzo nudne i monotonne, chociaż bardziej bezpieczne…

O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 License